Στο άρθρο αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων το πρόβλημα της παλαιότητας των κτιρίων και της ανεπαρκής θερμομόνωσή τους, όπως και τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά ως προς τα έξοδα για  θερμική άνεση, είτε τον χειμώνα είτε το καλοκαίρι.

Ο Συντονιστής του έργου και καθηγητής του ΕΜΠ, κ. Δημήτρης Δαμίγος ανέφερε σχετικά:

«Το πρόβλημα της ενεργειακής φτώχειας στην Ελλάδα είναι από τα οξύτερα στην Ευρώπη και μεγαλύτερο απ’ ό,τι εκτιμάται από τους επίσημους δείκτες, όπου κυρίως υπολογίζονται ποια νοικοκυριά βρίσκονται υπό απειλή φτώχειας και ποια υποκαταναλώνουν ενέργεια. Δεν προσμετρούνται τα νοικοκυριά που δαπανούν μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους για να ζεσταθούν, περιορίζοντας άλλα αναγκαίες δαπάνες»

«Είναι σημαντικό να εντοπίσουμε ποιοι είναι ενεργειακά ευάλωτοι, λαμβάνοντας υπόψη ορισμένα βασικά στοιχεία, όπως εισόδημα, κόστος ενέργειας, ενεργειακή απόδοση του κτιρίου και ενεργειακές ανάγκες: θερμοκρασίες που επικρατούν στην περιοχή, πόσοι κατοικούν, αναβαθμισμένες ανάγκες εάν υπάρχει μωρό, ασθενείς, ηλικιωμένοι κ.λπ.».

Σοβαρός παράγοντας που επιδεινώνει το πρόβλημα της ενεργειακής ευαλωτότητας στην Ελλάδα είναι η παλαιότητα των κτιρίων και η ανεπαρκής θερμομόνωσή τους. Το 62% των κατοικιών στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, περίπου 1 εκατομμύριο κατοικίες, έχει κατασκευαστεί πριν από το 1980, χωρίς κατάλληλη θερμομόνωση. «Πρόκειται για περιόδους που οι κανονισμοί θερμομόνωσης ήταν πολύ κατώτεροι των σημερινών», σχολιάζει ο κ. Δαμίγος. Η κατάσταση αυτή αποτυπώνεται και στα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης, τα οποία εκδίδονται κυρίως για αγοραπωλησίες ή ενοικίαση κτιρίων. Από τα 757.948 ενεργειακά πιστοποιητικά που εκδόθηκαν μεταξύ 2011-2022 στο λεκανοπέδιο, το 34,8% ανήκε στην κατώτερη κατηγορία (Η) ενεργειακής απόδοσης και το 20% στην αμέσως προηγούμενη (Ζ). Αρα σχεδόν το 55% των κατοικιών αυτών είναι θερμικά ανοχύρωτες και συνήθως κατοικούνται από φτωχότερα νοικοκυριά.

Δυστυχώς, μέχρι τώρα και τα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων, τύπου «Εξοικονομώ», δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ιδίως των πιο φτωχών νοικοκυριών. Με βάση και τις συνεντεύξεις που έχουν γίνει στο πλαίσιο του προγράμματος Reverter, πολλά νοικοκυριά που έχουν ανάγκη στήριξης αντιμετωπίζουν μεγάλα εμπόδια. «Κάποιοι έχουν πρόβλημα με το ιδιοκτησιακό καθεστώς του σπιτιού τους, καθώς δεν έχει γίνει αποδοχή κληρονομιάς για οικονομικούς λόγους. Σε άλλες περιπτώσεις χρειάζεται τακτοποίηση μικρών αυθαιρεσιών, που όμως συνοδεύεται από έξοδα. Επίσης, τα φτωχά νοικοκυριά έχουν έντονο οικονομικό στρες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πάρουν ορθολογικές αποφάσεις, εάν έχουν οποιοδήποτε στοιχείο αβεβαιότητας. «“Κι αν δεν είναι έτσι και βρεθώ να χρωστάω; Προτιμώ να κρυώνω”, μας λένε μερικές φορές». «Τα άτομα με οικονομικά προβλήματα έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να απευθυνθούν σε υπηρεσίες, να αντιμετωπίσουν τη γραφειοκρατία».

Δείτε εδώ το άρθρο.